Terugblik 2011

De feestdagen naderen en het vermoeden bestaat dat er tot het einde van het jaar geen bandjes meer gezien gaan worden. 24 december nog naar Jurk, maar die telt gevoelsmatig niet mee. De blog teruglezend kom ik tot 40 muziekmomenten, dagen of dagdelen, zag ik 160 keer een band optreden. Daar zaten wat doublures bij, maar toch voorwaar geen onaardige score. :-)

Net als vorig jaar geen top tien, maar een opsomming van andere opmerkelijke feiten.

Natste concert: Royal Republic op de Zwarte Cross
Concert met het slechtste voorprogramma: The Duke Spirit bij The White Lies
Concert met de langste nummers: Black Crowes in Paradiso
Concert met de langste tijd om te vertrekken: RHCP in Ahoy
Concert met het beste voorprogramma: S.C.U.M. bij The Horrors
Concert van de grootste belofte: Dry The River (Eurosonic)
Leukste nieuwe Festival: Explore the North
Festival met de meeste modder: Zwarte Cross
Concert met de meeste kleine meisjes: We The Kings in San Francisco
Concert waar het het grootste feest was: Ben L'oncle Soul op Eurosonic

Concert met het stilste publiek: Ed Sheeran op Crossing Border


Het was weer fraai. Op naar het nieuwe jaar.

White Lies 11 december 2011 Oosterpoort Groningen

Met Eduard, Liesbeth en Marieke naar The White Lies in de Oosterpoort. Doordat ik ze ooit in Huize Maas zag tijdens Eurosonic 2009 hou ik toch een zwak voor deze groep. Dit jaar kwamen ze hun tweede cd presenteren op Eurosonic en in februari stonden ze nog in de HMH. Nu in het najaar staan ze in Groningen en Tilburg. In beide gevallen werd de oorspronkelijke locatie verruild voor een locatie die een maatje kleiner was. Klokgebouw en Martiniplaza is toch wat anders dan 013 en Oosterpoort. Met de zijbalkons dicht is de zaal flink gevuld.
Om 19.15 uur staat Kensington al op de planken. Blijft een beetje merkwaardige band. Niet echt een eigen stijl en toch lijken de nummers veel op elkaar. Ze mogen maar 6 nummers spelen en het laatste nummer ontaardt in een semi-jam sessie. Daar is het nog te vroeg voor. We gaan maar gauw wat drinken.
De tweede band in het voorprogramma begint strak om 20.00 uur. The Duke Spirit. Zelden een band gezien die me helemaal niets deed. Kon mooi mijn smurfendorp even bijwerken. Enige voordeel was dat we even zaten. Onbegrijpelijk dat zo'n band in het voorprogramma staat van The White Lies. Waarschijnlijk dezelfde platenbaas.
The White Lies beginnen strak om 21.00 uur. Het geluid staat aardig hard en we staan ook nog wat ongunstig voor de boxen. We krijgen een mix van de eerste twee albums, met zo nu en dan een nieuw nummer, of ken ik het tweede album zo slecht. :-) Dat tweede album heeft iets te lang op zich laten wachten. Daardoor zitten de nummers van het eerste album veel beter in het geheugen. De mix van vanavond is een stuk beter dan vorig jaar op Eurosonic. Ook de nummers van het tweede album zijn nu bij een deel van het publiek ingedaald.

Mooie lichtshow met 6 straatlantaarns en nog wat stroboscopen, begeleiden de sound van de band die steeds meer gedomineerd wordt door synthesizers. De gitaar rifs blijven echter ook en vormen samen een mooie eenheid. De band speelt iets langer dan de geplande 80 minuten. Ze eindigen met de laatste single "Bigger Than Us". Het was weer fijn.