2015 een muzikale terugblik

Aan het einde van het jaar verschijnen alle muzikale jaarlijsten. Als fanatieke muziekliefhebber kan ik daar niet in achterblijven. 269 keer dit jaar stond er een artiest of band voor mijn neus. Dat is meer dan enig ander jaar. Nou is dit aantal niet een streven, het is meer dat het je overkomt omdat je graag muziek ziet en hoort. Een paar extra festivals en je bent zo over je aantal van vorig jaar heen. Ik ga geen top tien opstellen van die optredens, maar kijk even terug naar wat hoogtepunten en ook een paar dieptepunten.

De Helden
Iedereen heeft ze wel, de artiesten die je ooit nog eens een keer wilt zien of die je elke keer wilt zien als ze in het land zijn. Dit jaar waren James Taylor, Paul McCartney en Keaton Henson zulke hoogtepunten. James Taylor kwam gewoon in de Oosterpoort. Strak uitverkocht en nadat na drie nummers het geluid ook goed stond een prachtige ervaring. Met Eduard last minute naar Paul McCartney via een kortingsactie van Ziggo. De oude meester maakte het in een bomvolle Ziggodome helemaal waar. Toch nog een spelend lid van de Beatles gezien. Keaton Henson stond in het kader van het Holland Festival in het Concertgebouw met het Amsterdam Sinfonietta Orkest. Prachtig om deze introverte muzikant te zien musiceren en te zien genieten van het orkest.

De Nieuwkomers
Op Eurosonic zien we elk jaar het aanstormende talent. De Noorse Aurora, de Ieren Gavin James en SOAK vormden daar voor mij de kopgroep van aanstormend talent. Alle drie zag ik ze later in het jaar nog terug. Frazey Ford is in het vak weliswaar geen nieuwkomer, maar brak dit jaar in Nederland wel prima door met twee tours. Het intieme optreden in de Oude Remise blijft een mooie herinnering aan dit helaas ter ziele gegane podium. Op Reeperbahn zag ik AOSOON en Elias twee namen die de moeite waard zijn te bekijken op Eurosonic.

De Festivals

Naast Eurosonic, Lowlands, Noorderzon en Dauwpop heb ik dit jaar een aantal nieuwe festivals bezocht. From the Garden in achtertuinen in Wildervank, met veel Singer-Songwriters, Festival The Brave in een nieuw park in Amsterdam West met mijn favoriete Augustines maar ook met mooie nieuwe bands en zangers. In de Tolhuistuin organiseerde Concerto samen met Paradiso een mooi voorjaarsfestival met veel opkomende bands en in februari mocht ik een dagje naar Gransnapolsky op de betoverende locatie van Radio Kootwijk. Allemaal prachtige festivals, waarvan ik hoop dat ze ook volgend jaar doorgaan. Ook Reeperbahn was een fijn festival dat voor herhaling vatbaar is.

De Specials

Een paar concerten verdienen het om nog genoemd te worden. Met Maaike naar een besloten optreden van Bear's Den in de Vondelkerk in Amsterdam geweest. Ondanks 10 kilometer file vanwege de Toppers toch nog op tijd binnen. Mooi intiem optreden. Met Joost reed ik in 3 uur naar Hamburg voor een optreden van The Script. Niet met 16.000 man in de Ziggodome, maar met een kleine 5.000 in een Amphitheater in het Stadtpark. Kensington als voorprogramma. Konden we die ook nog even afvinken.
Het optreden van Adam Barnes in mijn eigen huiskamer was bijzonder. Geweldig leuk om zoiets te organiseren en om zo in contact te komen met artiesten. Kijk nu al uit naar zijn komst in februari.
Live muziek op je vijftigste verjaardag is natuurlijk top en als dan ook nog de getalenteerde Orla Gartland wil komen is dat helemaal super. We hebben er een adoptie-dochter bij.

De Missers

Als je zoveel optredens ziet, dan kan het niet allemaal hosanna zijn. Soms valt een band live vies tegen. Dat was bijvoorbeeld het geval bij Years & Years op  Eurosonic. Geen goede podiumact zorgde er voor dat het optreden na 3 nummers inzakte als een plumpudding. Extra zuur dat ik daardoor Jack Garrat mistte. Volgende keer toch maar naar de kinderen luisteren. Imelda May op Lowlands was echt veel te glad en leek alleen maar aan het werk. Op Noorderzon kon ik op podium Plataan niet warm worden van Alex Highton. Zijn gitaarspel en zang waren naar mijn idee van een te laag niveau voor dit festival.

De onvermijdelijke top 10.
Dit jaar weer een goede platenspeler gekocht. Daardoor weer wat meer gericht op vinyl en nieuwe releases. Luister echter ook veel via Spotify en YouTube en niet altijd hele albums. Toch maar een lijstje met de 10 beste albums van 2015.

The Slow Show - White water

Father John Misty - I Love You Honeybear

Tame Impala - Currents

Frazey Ford - Indian Ocean (gemaakt  in 2014, maar pas in 2015 in NL)

Gavin James - Live at Whelans

Courtney Barnet - Sometimes I sit and think, and sometimes I just sit

Oh Wonder - Oh Wonder

Orange Skyline - An Introduction

Swinder - Swinder

Circa Waves - Young Chasers

Vooruitzichten

De vooruitzichten voor het nieuwe jaar zijn goed. Adam Barnes komt weer naar Groningen, ga met Maaike naar Gavin James, Orla Gartland en Lewis Watson in Keulen en met Carleen een weekendje naar Berlijn om mijn heldin Natalie Merchant te zien. Het komt muzikaal ook in 2016 vast goed.

Eurosonic 2016 De vooruitblik

Zoals elk jaar luister ik alle bandjes van Eurosonic af om te bepalen waar ik heen ga. Al dat werk deel ik graag met jullie, zodat jullie met wat meer gemak de leuke bandjes vinden. Nou is muziek een kwestie van smaak en dit lijstje is dus mijn smaak. Die is vrij breed, maar keel schrapende metal en hip hoppende Kraantje Pappie klonen vallen daar niet in. Ook huldig ik het principe dat muziek met instrumenten gemaakt moet worden, dus ben ik geen fan van knoppen draaiende DJ's/producers. Dance en techno zijn niet aan mij besteed. Maar er blijft nog genoeg over.
Ik hanteer een punten systeem, waarbij naast punten ook sterren uitgedeeld worden. Hoe meer sterren hoe hoger de waardering.

Categorie 1:
Acts die ik in principe wil  zien. Het zijn er natuurlijk te veel. Met de sterren geef ik de urgentie aan. Het zijn bands die volgens mij iets unieks hebben. Een eigen sound, een goede stem. Ze zijn beloftevol. Wie wil er nou niet in een kleine zaal bij de volgende Adele staan?

Categorie 2:
De lastigste categorie. Net geen 1 maar waarschijnlijk best wel goed. Ook hier zul je je waarschijnlijk prima vermaken.

Categorie 3:
Er zijn bands waarvan je thuis geen CD opzet, maar die live best de moeite waard zijn. Die krijgen een 3. Het kan ook zijn dat het zulke gekkigheid is dat je niet het hele optreden wilt blijven, maar het toch even gezien wilt hebben.

Categorie 4:
Bands die wel aardig zijn, maar nog net iets missen. Waarschijnlijk heb je het na 3 nummers wel gezien.

Categorie 5:
Wil ik nog niet dood gevonden worden.

Om het puzzelen gemakkelijker te maken heb ik een overzicht met alle tijden en locaties gemaakt. Ook zijn er aparte lijsten per dag op tijd.
Overzicht met tijden en locaties

Wil je toch graag zelf even luisteren, dan kun je alle categorie 1 bands in deze spotify lijst luisteren. Van elke band 2 nummers. Spotify

Veel plezier en maak vooral je eigen route. Maak eens een praatje met de artiest na afloop van het concert. Dat vinden ze leuk. Eurosonic is voor hen vaak ook een sprong in het diepe.