Vanavond met collega Stan naar Dazzled Kid. De nieuwe band van Tjeerd Bomhof. Het voorprogramma bestaat uit Houses.
Houses is mooi om 21 uur begonnen. We luisteren er naar en komen tot de conclusie dat de band mooie melodielijnen brengt en ook wel echt een goed geluid heeft, maar dat de zang echt achter blijft bij de instrumenten. De podium presentatie is ook niet heel geweldig. In potentie een prima band met een leuke sound, maar dan moet de PA wel wat beter afgesteld worden. De backingvocal van de gitarist mag wat mij betreft achterwege blijven.
Na Houses duurt het wel erg lang voor dat Dazzled Kid op het podium komt. Waar zijn de goede voornemens van Vera gebleven om de hoofdact om 22 te laten starten? Pas om 22.45 betreedt Dazzled Kid het podium.
Dazzled Kid is de nieuwe liefde van Tjeerd Bomhof. Na de successen van Voicst is het met een nieuw project begonnen. Na een jaar tussen vier muren melodieën bedacht te hebben in o.a. New York, verzamelde hij een aantal muzikanten om de muziek ook op een cd te zetten en aan het publiek te tonen. Het resultaat mag er zijn. Was zij optreden op Noorderslag nog wat weifelend door stemproblemen, vanavond heeft hij daar geen last van. De techniek is helaas niet optimaal. Zelfs met zoveel tijd tussen voorprogramma en hoofdact lukt het ze niet om de microfoons en de gitaar van Tjeerd onder controle te krijgen. Dat doet vermoeden dat het stemgeluid van Houses ook wel eens een techniek probleem kon zijn geweest.
Tjeerd trekt zich er niets van aan. Begint erg klein met een solo en bouwt daarna de nummers uit. De nummers liggen goed in het gehoor en zijn aardig poppy. Ik zou zelfs willen beweren dat ze gladder en po-achtiger zijn dan Blof.
Een CD is natuurlijk niet genoeg materiaal om een hele show te brengen. In de toegift grijpt Bomhof terug naar de klassieker "Ain't no sunshine". Hij brengt dat nummer met passie en humor. Mooie muziekavond. Tot op Dauwpop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten