Lola Kite breng een mengeling van electro en Indiemuziek. De drums komen vooral uit een doosje, maar worden weer aangevuld met een snaredrum en electrodrum. Frisse nummers wisselen elkaar af waarbij je bijna niet kun blijven stil sttaan. De podiumpresentatie mag nog wat beter. Mooi begin van de avond.
We lopen door naar de Vismarkt waar op een groot podium Jenny Lane staat. Daar moet de sfeer er nog een beetje inkomen. Er wordt nog volop gebouwd aan standjes en kraampjes. In de Folkingestraat is het al gezellig druk. Op diverse plekken straattheater. Soms op straat, soms in een etalage. Erg gezellig. In het voorportaal van Le Souk staan afwisselend 3 singer-songwriters. We kijken even bij Anna Fernhout.
We lopen door naar het Museum en komen onderweg een open gewerkte 2CV tegen met daarin een chauffeur, 3 muziekanten en een dichter. 2CVtheater brengt liedjes en gedichten. We luisteren naar een hartstochtelijk lied en een gedicht van Vasalis en lopen dan door naar het Museum.
Bij het Museum is het buiten flink druk. Een folkgroep staat op te treden en tegelijk willen allerlei mensen met fietsen ook over de brug dwars door het publiek. Dat leidt tot stuurse blikken van de fietsers. Wij gaan naar binnen. Bij de ingang krijgen we een shades-zonnebril van sponsor Rabobank. De bril is het logo van de Nacht. We lopen even vlug door het Museum en bekijken de modetentoonstelling. Dan gaat de zaal van het auditorium open en kunnen we naar binnen. Nadat de stoelen weggehaald zijn stroomt de zaal redelijk snel vol. I am Oak doet de soundcheck terwijl het publiek zeer neervlijt op het zacht tapijt.
I am Oak is eigenlijk de Utrechtse singer-songwriter Thijs Kuijken versterkt met een aantal bandleden. Ze brengen ingetogen Indiesongs met een zeer melancholieke sfeer. Prachtig als je er voor open staat. Na een paar nummers is de techniek aardig ingeregeld. Kuijken is een zeer introvert persoon. Zijn keyboard staat dan ook niet naar het publiek gericht, maar naar zijn gitarist. Oogcontact zoeken met het publiek is er niet bij. De nummers zijn ingetogen en kort, maar stuk voor stuk pareltjes. Het publiek zit op de grond, wat een mooie sfeer geeft. Na afloop maar even de laatste CD gekocht en bedankt voor een mooi optreden.
We lopen terug via de Folkingestraat en horen op de Vismarkt nog net de laatste tonen van "Sam" van Tim Knol. Op het Waagplein begint kort daarna A Silent Express. Friezen die in Groningen gestudeerd hebben en prettige Indie-rock brengen. Ze hebben een vol geluid, dat waarschijnlijk door de met zorg uitgekozen instrumenten en apparatuur wordt gemaakt. Een Yamaha DX7 keyboard uit de 80-er jaren en een VOX-versterker voor de gitaar zorgen voor een mooi geluid. De band krijgt naast de groupies vooraan ook de rest van het publiek mee. Prima optreden.
Ter afsluiting gaan we naar Vindicat voor Beans and Fatback. We lopen de zaal binnen en hebben even de neiging om rechtsomkeer te maken. De ranzige bierlucht hangt als een walm van kots in de ruimte. We zetten ons er over heen en nemen een kauwgommetje voor de frisse lucht. Tim Knol is ook in de zaal om zijn collega's van Excelsior Recordings te zien.
Beans and Fatback begon ooit als een initiatief van Onno Smit, waarbij mede-muzikanten tegen vergoeding van een maaltijd werd gevraagd om mee te spelen op zijn CD. We krijgen een mix van blue-grass, blues, soul en rockabilly. Geen muziek om bij stil te blijven staan. Lekker einde van een prima Nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten