Tivoli blijkt een aardige zaal te zijn. Lekker hoog met een beperkt balkon. Het is uitverkocht, maar we kunnen ons nog makkelijk door de mensen bewegen en zoeken een plekje halverwege aan de linkerkant.
Hoe het voorprogramma heet, weet ik niet. Een jongeman met BA Baracus kapsel die een beetje een mix tussen rap en reggae brengt. Niet onaardig, maar ook niet wereldschokkend. We halen nog een biertje in afwachting van het hoofdprogramma.
Ben L'Oncle Soul brengt engels- en franstalige soul met een dikke Motown jus er overheen. Op Eurosonic een van de hoogtepunten en afgelopen mei nog op het bevrijdingsfestival in Groningen en Haarlem te bewonderen. We krijgen een show te zien waarin veel herkenbare elementen zitten van de vorige twee optredens. Deze "trucs" werken vanavond ook weer. Meer dan de vorige keren laat de band zich ook van haar beste kant zien. Net als bij het bevrijdingsfestival wordt "Seven Nation Army" in de Sly and the Family versie gebracht. In het toegift mogen de backingvocals een cover brengen, waarna Ben zelf ook nog even een nummer van Stevie Wonder doet. We eindigen de avond zoals we begonnen zijn, met "Soulman". Onderweg naar Groningen nog even een pitstop in Joure en dan tevreden naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten