Eurosonic 12-1-2012

Vandaag begin ik al vroeg in de 3onstage container van 3fm. Via een mailtje daarvoor opgegeven en een uitnodiging gekregen om 1 of meerdere sessies bij te wonen. Wat er komt is een verrassing. Met wat lotgenoten via de kantine van het congres naar de container geloodst. De eerste band is een prettige verrassing; Moss. Na het soloproject Tika van Marien, heeft de band de draad weer opgepakt. Marien is gisteren getrouwd en nu op huwelijksreis. :-) Ze spelen een korte set met een aantal nieuwe nummers. Klinkt weer prima en vertrouwd. De hele opname staat hier. http://player.omroep.nl/?aflID=13771215 Na de opname mogen we weer terug naar de kantine waar de gaarkeuken luchten onze lege magen tergen. Na een klein half uur keren we weer terug in de container waar de heren van Dope D.O.D. klaar staan. Niet echt mijn ding hiphop, maar wel erg grappig om een keer van zo dichtbij mee te maken. Wel erg lelijke gozers. Ook deze opname kun je terugkijken. http://player.omroep.nl/?aflID=13771216 De derde band gaat niet door want The Astroid Galaxy tour had al moeite om op tijd op de Grote Markt te staan. Dus om ruim zes uur sta ik weer op straat.
In de stad bij Plato nog even gekeken naar Team Me. Noorse band die met makkelijk in het gehoor liggende nummers het publiek aardig mee krijgen. Hun podiumpresentatie is echter niet van dien aard dat ik denk dat ze heel hard gaan doorbreken. Patatje gehaald en even gekletst met een Duitse popjournalist. Die was zeer te spreken over het evenement. Zoveel bands op zoveel locaties zo dicht bij elkaar. Misschien onderschatten we als Groningers wel hoe uniek dit evenement is.
Terug naar Plato voor James Vincent McMorrow. Woensdag heeft hij al een EBBA-award gekregen en vanavond staat hij nog in de Stadsschouwburg. De komende dagen nog op diverse podia in Nederland, want de programmeurs van de podia hebben door dat de ster van deze man hard aan het stijgen is. Hij komt iets verlaat binnen en loopt dwars door het publiek naar het podium. Hij excuseert zich voor zijn vertraging. "I am so busy, selling myself." Hij stemt de gitaar en bij de eerste klanken valt de zaal compleet stil. Zijn iele stemgeluid brengt zoveel warmte. Na "we don't eat" en "early in the morning" brengt hij een geweldige cover van "Wicked Game" van Chris Isaak. De zaal eet uit zijn handen. Memorabel optreden en één van de pareltjes van de dag.

Eduard is ondertussen ook gearriveerd en we drinken bij de buren van Plato een kop koffie terwijl de dames van Razika hun nummers ten gehore brengen. Leuke vulling van de stilte, maar heeft verder niet veel om het lijf (wel kleren).
Voordat we naar de muziekschool gaan nog even bij Vindicat binnen gelopen. Talking to Turtles is een duo dat zich live met 2 extra leden versterkt. De Folk-achtige liedjes zijn niet sterk genoeg om ons lang te boeien cq de verschraalde bierlucht van Vindicat te laten harden. Dan maar wat eerder naar de muziekschool. Daar loopt de zaal al aardig vol voor Ewert and the Two Dragons. Het goede optreden van gisteren heeft zijn uitwerking gehad. Een positief verhaal bij 3voor12 en de zaal zit snel vol. Buiten staan mensen nog in de rij, terwijl wij lekker vooraan staan met wat mensen die er gisteren ook bij waren. Net als gisteren starten ze met (in the end) There's only love. De sfeer zit er meteen goed in. Een nummer met hitpotentie. Vandaag wordt er niet teruggegrepen naar ouder materiaal, maar worden er nummers gespeeld van hun tweede cd. De zaal raakt echt enthousiast. Hopelijk pikken de programmeurs van de festivals en zalen het op en zien we ze dit jaar nog een keer terug.

Na zo'n hoogtepuntje moet je even bijkomen. Biertje erbij en kijken wat er verder vanavond nog te beleven is. Mojo Fury laten we even schieten en we gaan naar Huize Maas voor L.A. en Spector. L.A.is een band van Mallorca. De bassist speelde ooit in Modern Malking. De muziek van LA is  beter te harden. Poprock met liedjes die makkelijk in het gehoor liggen. Best even aan te horen.

We begeven ons op tijd naar de andere kant van de zaal om een beetje vooraan te staan bij Spector. Deze Britse band brengt nummers á la de Kaiser Chiefs in hun eerste jaren. De heren hebben een beetje een kostschool-achtige uitstraling. Daarmee wordt de muziek niet beter en lijkt het allemaal wel erg een gimmick te worden. Het zijn wel frisse nummers en sommige kun je ook zo meezingen, maar na een nummer of vier is de spanningsboog wel verbroken. Lijkt me erg vervelend voor de band, als de mensen voor je neus hun blik afwenden en lekker met hun groepje in gesprek gaan. We zetten het vinkje en verlaten de zaal. Na een frietje en even schuilen voor een plotse hagelbui zetten we koers naar het Platformtheater. Daar staat het Franse fenomeen Madeon. Een knul van 17 jaar die nu al met de nodige sterallures rondloopt. Popjournalist Atze de Vrieze mag hem alleen van opzij fotograferen. Madeon mixt bestaande nummers van anderen tot een nieuw nummer. Tiësto let goed op, want je opvolger komt eraan. Het veelal jonge publiek gaat flink los op de nummers. Wij drinken een biertje en kijken het aan. Leuk voor het fenomeen, maar niet ons ding. We verlaten om kwart voor twee de tent en laten het er vanavond maar even bij. AKS in Simplon is vast leuk, maar we moeten nog twee avonden mee.