De eerste act is Curtis Harding. Het is enorm druk bij de verplaatste Charlie, want hij speelt als enige voor alle andere podia uit. Blijft lekker deze Amerikaan uit Atlanta, die blijkbaar moeite heeft om zijn band op orde te houden. Er staan weer andere mensen dan afgelopen voorjaar.
De Lima staat nu bij de Alpha en daar staat JP Cooper. Deze Engelsman met rastahaar, speelt soulvolle nummers. Het is zijn eerste grote festival in Europa. Er zullen er vast meer volgen, want het zijn muziek valt goed bij het publiek.
Vaults in de X-Ray is de eerste echte tegenvaller van de dag. Mooie dame maar verder vrij obligate elektro.Dat houdt de aandacht niet echt lang vast. Ook The Staves hebben ook moeite om het publiek in de half gevulde India vast te houden. De muziek is prima, maar ook lastig en kwetsbaar in deze setting. Was in de Charlie of Lima beter tot zijn recht gekomen.
We gaan op tijd naar Paolo Nutini, zodat we in het voorvak kunnen staan. Dat lukt. We zien een uitstekend optreden van deze Schotse Italiaan. Hij heeft er zin in en het publiek ook. Iron Sky en Candy zijn de absolute hoogtepunten van het optreden.
We kijken nog even bij Howling in de X-Ray. Die kunnen de belofte niet echt waar maken. Waar we 2 jaar geleden door The Acid nog prettig verrast werden, is dit project minder geslaagd. De rest van het gezelschap komt ook wat ontevreden bij Ben Howard weg. Die heeft blijkbaar ook niet gebracht wat men verwachtte.Al met al toch een zeer geslaagde dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten